آدمها

همدیگر را پیدا می کنند…
از فاصله های خیلی دور
از تهِ نسبت های نداشته

انگار جایی نوشته بود که اینها
باید کنار هم باشند
می شوند همدم
می شوند دوست
می شوند رفیق
اصلأ می شوند جانِ شیرین…!

درست می نشینند

روی طاقچه ی دلِ هم

حرف هایشان یک جورِ خوبی

دلنشین است

دل برای خنده هایشان ضعف می رود؛

اصلأ بودنشان شیرین است

وقتی هم که نیستند

هی همدیگر را مرور می کنند و مُدام

گوش به زنگِ آمدن هم هستند…

خدا این آدم ها را نگیرد از هم..